İbtidai insanın bir günlük həyatı haqqında esse

İbtidai insanın bir günlük həyatı haqqında esse
1.5
(2)

Esse başlıqları:

Bu məqalə İbtidai insanın bir günlük həyatı haqqında esse yazmağınıza kömək edəcək. Esse sizə fikir vermək məqsədiylə hazırlanıb. Çalışın ki, ona öz fikir və sözlərinizi də əlavə edəsiz. Sonda şərh yazaraq düşüncələrinizi və reaksiyanızı bizimlə paylaşın.


GİRİŞ

İnsanlığın inkişafı məhz ibtidai insanın inkişafı ilə başlayıb. İbtidai insanın gündəlik həyatı, tarixin ən qədim dövrlərinə aid olan bir həyat tərzidir. Bu insanlar, təbiətlə sıx bir əlaqə içində yaşayıb, ətraf mühitin hər bir detalını öyrənərək yaşamlarını davam etdirmişdir. İbtidai insanların həyatları, onların qida axtarışı, yaşayış mühiti, sosial təşkilatlanma və mədəniyyətləri ilə sıx bağlıdır. Bu esse, ibtidai insanın bir günlük həyatını, onun rutinlərini, mübarizələrini və təbiət ilə münasibətlərini ətraflı şəkildə təsvir edir.


ƏSAS HİSSƏ

Günəşin ilk işıqları, ibtidai insanın həyatının başlanğıcına işarə edirdi. Günəş doğduğu zaman, insanlar yuxudan oyanar, ətrafdakı səsləri dinləyərək, günün nələri gətirəcəyini hiss etməyə çalışardılar. İlk işlərindən biri, atəşin qorunması və yemi hazırlamaq idi. Qida axtarışı, onların gündəlik həyatında ən vacib hissəsi idi. İbtidai insan, ovçuluq və yığıcılıq yolu ilə yaşamaq üçün mütləq bacarıqlara sahib olmalıydı.

Günün ilk saatlarında, qruplar halında ovçuluğa çıxan kişilər, xüsusi alətləri ilə ovlanacaq heyvanları axtarırdılar. Ovçuluq, sadəcə bir qida əldə etmə fəaliyyəti deyil, eyni zamanda bir cəmiyyətin gücünü və birliyini simvolizə edirdi. Ovçular, daşdan düzəldilmiş alətlərdən istifadə edərək, heyvanların izlərini izləyir, onların davranışlarını öyrənir və müvafiq strategiyalar inkişaf etdirirdilər. Uğurlu ov, yalnız bir heyvanın əldə edilməsi deyil, həm də qrupun aclığını aradan qaldırmaq, icmanın birliyini gücləndirmək demək idi.

Qadınlar isə daha çox yığıcılıq ilə məşğul olurdular. Onlar meyvələr, köklər,və digər yeməli bitkiləri toplamaq üçün meşələrə və sahil kənarlarına çıxırdılar. Qadınların bu fəaliyyəti, icmanın ərzaq ehtiyatlarını artırmağa kömək edirdi. Həmçinin, yığıcılıq prosesi, sosial münasibətlərin güclənməsinə və biliklərin paylaşılmasına imkan verirdi. Qadınlar, toplaydıqları qidaları hazırlayaraq, ailə və icma üçün bir araya gətirirdilər.

Gün ortasında, insanların qida ehtiyatlarını emal etməsi, gündəlik həyatın digər mühüm bir hissəsi idi. Ovçular, ovladığı heyvanların ətini hazırlayır, onların tüklərini çıxarır, sümük və digər hissələrini istifadə edərək müxtəlif alətlər düzəldirdilər. Bu, ibtidai insanların yaradıcılığını və ətraf mühitə uyğunlaşma bacarıqlarını göstərən bir proses idi. Yeməkləri hazırlamaq üçün atəşin rolu da əhəmiyyətli idi. İbtidai insanlar, odun istiliyindən istifadə edərək ətləri bişirir, yeməklərini daha dadlı edir və qida dəyərini artırırdılar.

Axşam saatlarında, insanlar yığışaraq rəqs edir, deyib-gülüb əylənirdilər. Bu zaman, maraqlı hekayələr və əfsanələr paylaşılır, həmçinin nəğmələr söylənirdi. Hansı ki, bunlar şifahi xalq ədəbiyyatının ilk nümunələri hesab olunur. Hekayələr, yalnız əyləncə üçün deyil, eyni zamanda həyatda öyrəniləcək dərsləri, mübarizələri və cəmiyyətin dəyərlərini təqdim edirdi. Uşaqlar, böyüklərin yanında oturaraq, bu hekayələrdən ilham alır, onların bilik və təcrübələrini mənimsəyirdilər.

Gecənin qaranlığı düşəndə, insanlar atəşin ətrafında yığışır, bir-birilərinə isti bir mühitdə dəstək olurdular. Atəş, onların yalnız fiziki istilik deyil, eyni zamanda emosional istilik qaynağı idi. Atəşin ətrafında yığışmaq, insanlar arasındakı bağları gücləndirir, birgə həyatın gözəlliklərini paylaşırdılar. Bu, insanın sosial varlıq olmasının əhəmiyyətini bir daha vurğulayırdı.

İbtidai insanı vəhşi təbiət qarşısında güclü edən 3 əsas önəmli faktor var idi:
1) Öyrənib inkişaf edən ağlı
İbtidai nsan ətrafını müşahidə edib, sınaq və təcrübələr yolu ilə öyrənir, öyrəndikləri ilə daha da güclü olurdu.
2) Birlik və əməkdaşlığı
Atalarımız boşuna birlik gücdür deməyib. Bu günə qədər insanlığın sağ-salamat çıxmasının səbəblərindən biri göstərdiyimiz birlik və həmrəyliyimizdir.
3) Sahib olduğu od
Od sanki Tanrının ibtidai insana bəxş etdiyi ilahi bir nemət idi. Onun gücü ilə məhz vəhşi heyvanlardan qorunur, yemək bişirir, qaranlıqda işığa sahib olurdu. Bir sözlə od ibtida insanın gücünə güc qatmışdı.

İbtidai insanın gündəlik həyatı, sadəcə bir yaşamaq uğrunda bir mübarizə deyil, həm də emosional və sosial bir təcrübə idi. Onların həyat tərzi, əməkdaşlıq, qarşılıqlı yardım və birliyə əsaslanırdı. Təbiətə olan bağlılıq, ibtidai insanın hər bir fəaliyyətinə təsir edirdi. Hər bir gün, yeni bir mübarizə və yeni bir öyrənmə prosesi ilə dolu idi.


NƏTİCƏ

Nəticə olaraq, ibtidai insanın gündəlik həyatı, mübarizələr, birgə əməkdaşlıq, mədəniyyət və təbiətlə harmoniyadan ibarət idi. Bu həyat tərzi, insanlığın inkişafında vacib bir mərhələ olmuş, insanlara birgə yaşamanın, dostluğun və birliyin əhəmiyyətini öyrətmişdir. İbtidai insanların gündəlik həyatı, onların sadə və eyni zamanda dərin hikmətlərini, insanlıq tarixinin köklərini bizə çatdırır. Bu, günümüzdə də dəyərini itirməmiş bir dərsdir: birlikdə yaşamaq, təbiətə hörmətlə yanaşmaq və hər anı dəyərləndirmək.


Bənzər mövzular:

Axtarış sözləri: ibtidai insanın bir günlük həyatı haqqında esse yazın,ibtidai insanin bir gunluk heyati haqqinda melumat,ibtidai insanın birgünlük həyatını təsvir edərək esse yazın

YAZIYA QİYMƏT VER!😉

Ortalama 1.5 / 5. Səs sayı: 2

İlk səs verən sən ol!

Bir cavab yazın

Sizin e-poçt ünvanınız dərc edilməyəcəkdir. Gərəkli sahələr * ilə işarələnmişdir