Hikmətli Əbu Turxan sözləri | Səlahəddin Xəlilov

Səlahəddin Xəlilov (təxəllüsü; Əbu Turxan; 22 fevral 1952, Marneuli) — fəlsəfə elmləri doktoru, professor, AMEA-nın müxbir üzvü (2007).

Yaşamaq – sadəcə nəfəs almaq deyil, həyatın nəfəsini duymaqdır.
Pul qazanmaq qabiliyyət tələb edirsə, onu düzgün xərcləmək ikiqat qabiliyyət və mədəniyyət tələb edir.
Cəmiyyət o zaman çiçəklənər ki, onun zənginləri maarifpərvər olsun.
Ağ lövhə təkcə Allah-a məxsusdur; biz hamımız yazılmışların üzərində yazırıq.
İnsanlar təhsil üçün yox, təhsil insanlar üçündür və o, insanların konkret ehtiyaclarına uyğunlaşdırılmalıdır.
İnsanı yaşadan, irəli aparan arzulardır. Amma hər bir insanın qəlbinin dərinliyində bir tarixdə qalmaq arzusu da var.
Yaşlı nəsil gənclikdən narazılıq söyləyəndə onları kimin yetişdirdiyini unudur.
Həyatın ağrı-acısını görən və dərk edən insan fəlsəfəni həyatın öz kitabından da oxuya bilər.
Eşqsiz insan tək ölümdən yox, həyatdan da qorxur. Ancaq eşq ölümdən qorxmur.
Zülmət çoxaldıqca ömrü qısalar.
Riyakarlıq zəiflərin silahıdır.
Onda ki, yalan taxta çıxır, Saf almaz saxta çıxır.
Keçmiş – xatirələrdə, gələcək isə xəyallarda yaşayır.
Dünyanı dərk etmək üçün elm, dünyanı duymaq üçün poeziya var. Fəlsəfə isə duyğulu idrak və poetik səviyyəyə qalxmış elmdir.
Elmin dəyirmanına su tökənlər bəzən bu dəyirmanın kimin üçün üyütdüyünün fərqində olmurlar.
Tarix olanı, elm mümkün olanı, fəlsəfə olmalı olanı öyrənir.
Vəzifəli şəxslər öncə ətrafındakı yaltaqların xoş yalanlarına birtəhər dözür, sonra onlara vərdiş edir və tək-tük düz danışanlara birtəhər dözür. Və nə vaxtsa daha buna da dözə bilmir.
Zaman keçdikcə sevgi atəşi səngisə də, xatirə qığılcımları onu hər dəfə yenidən alovlandırır.
Günəş çıxanda Yer hansı hissi keçirirsə, sevgilisini görən aşiq də həmin hissi keçirir.
Sevgi ancaq işıqlı adamların qismətidir. Qara qəlblər işıqdan qorxur.
Dil də torpaq kimidir; münbit olmasa, fikir cücərməz.
Axına düşənlər başqa yolların mümkünlüyünü heç ağlına da gətirmir. Müdrik adam isə fərqli yolları görür və özü seçim edir.
Məhəbbətdir işıq saçan, onsuz aləm bir zülmətdir,
Zülmətdə gördüklərin , sanma ki, bir həqiqətdir.
Ehtirasın hakimiyyəti zəiflədikcə, əqlin meydanı genişlənir.
Tarixdə iz qoymaq da hər adama müyəssər olmur, tarixə imza atmaq isə ancaq dahilərə nəsib olur.
Damlada itirdiyimiz bir dəniz qədər önəmli ola bilər.
Güc qaranlıqda qorxunc görünür; onun nəcabəti ancaq xidmət etdiyi amalın işığında üzə çıxır..
Zirvəyə gedən yol insan qəlbinin dərinliyindən keçir.
Hamı ağılla anlamağa çalışır. Həqiqət isə ancaq ürəklə anlayanda üzə çıxır.
Hikmət və nadanlıq insan zəkasının iki nəhayətsiz qütbüdür.
Göz üçün işıqlı və qaranlıq sahələr olduğu kimi, zəka üçün də işıqlı və qaranlıq sahələr vardır.
Ərazi o zaman Vətənə çevrilir ki, milli ruhla canlanmış olsun.
Ordu torpaqları, kitab könülləri fəth edir.
Bu dünyada həyat heçliklə varlıq arasında cərəyan edir. Ölüm bu həyata yekun vurur və kimləri isə heçliyə, kimləri isə varlığa qovuşdurur.
İnsan var dərya kimidir, baş vurdunsa, çıxmaq çətindir; insan var ki, divar kimidir, qarşında durur və heç nə görə bilmirsən; insan var ki, şüşə kimidir dünyanı sənə göstərməyə çalışır; insan var ki, ayna kimidir, səni özünə göstərməyə çalışır.
Özün kimi ol: onda səni istəyənlər səni tapacaq, istəməyənlər səndən qaçacaq.